Waarom coaching het beste aansluit bij jouw persoonlijke groei

Ik heb ervaren dat er regelmatig nog onduidelijkheid bestaat over de betekenis van het begrip coaching. Vreemd is dat niet, want veel mensen die het woord coaching gebruiken, geven er een eigen betekenis en invulling aan. Wanneer ik, op het gebied van persoonlijke ontwikkeling, met anderen spreek over coaching, is het beeld en de verwachting van de ander vaak dat ik aan mentoring zou doen.

Veel van de door coaching gebruikte technieken en methoden, komen ook in enige vorm terug bij andere vormen van persoonlijke begeleiding. Het is daarom vrij lastig om de verschillen tussen alle begeleidingsvormen te overzien. Naast mentoring is het namelijk ook belangrijk een verschil te maken met counselling, therapie en training. Zo heeft met name counselling veel overeenkomsten met coaching.

Bij het coachen gaat het er niet om hoe goed je nu bent, maar om hoe goed je gaat zijn.

In deze blog zal ik het verschil tussen de diverse begeleidingsvormen uiteenzetten en duidelijk maken. Daardoor kan jij je een beter beeld vormen van wat coaching inhoudt en begrijpen waarom het de best passende begeleiding is om persoonlijke groei te realiseren.

Mentoring vs coaching

Mentoring is de bekendste vorm van begeleiding omdat de meeste van ons hiermee te maken hebben gehad. Op het werk is het immers een veelgebruikte aanpak voor het optimaal inwerken van nieuwe collega’s. We spreken van mentoring wanneer iemand, die veel ervaring heeft binnen een specifiek vakgebied, een ander met minder kennis op dat vlak begeleiding geeft. Leeftijd is in dit geval niet belangrijk, het gaat om het delen van ervaringen. De onderlinge relatie is niet gelijkwaardig maar hiërarchisch. De ‘senior’ neemt een voorbeeldfunctie in voor de ‘junior’, zodat deze zich tot een inhoudelijk specialist kan ontwikkelen. De mentor zal vooral tips en adviezen gegeven, om het takenpakket zo optimaal mogelijk uit te voeren. Meestal komen beide personen uit dezelfde organisatie en zal de mentor relatie voor een langere tijd blijven bestaan.

Bij coaching gaan we uit van een gelijkwaardige relatie. De coach hoeft geen noemenswaardige kennis te hebben over de inhoud van het werk van de ander. Vaak is de coach ook niet werkzaam binnen dezelfde organisatie. Merk ook op dat de coach niet zijn eigen ervaring als uitgangspunt zal nemen. Een goede coach zal uit gaan van de ervaringen van de coachee. Uiteindelijk weet deze immers zelf het beste wat goed voor hem of haar is. Wanneer de afgesproken doelen behaald zijn, is het tijd dat elkaars wegen scheiden.

Coachen is geen therapie

Er is sprake van therapie wanneer er trauma’s uit het verleden verwerkt dienen te worden. In het geval van psychische problemen is dit dan ook de aangewezen vorm van begeleiding. In plaats van werken vanuit het heden, ligt bij therapie de focus meer op het verleden. Tijdens therapie wordt er gekeken naar en dieper ingegaan op problemen, onderliggende oorzaken en het genezen van trauma’s.

Bij coaching wordt er gewerkt met psychisch gezonde mensen. Uitgangspunt is werken vanuit het hier-en-nu, met een positieve insteek, aan een toekomstige gedragsverandering. Tijdens het coachen wordt er niet uitgebreid stil gestaan bij het oorspronkelijke probleem, maar wordt er vooral gezocht naar oplossingen en het bereiken van een gewenst resultaat. Het doel daarbij is om persoonlijke en professionele groei te bewerkstelligen. De behoefte van de coachee om zich te laten coachen moet daarom betrekking hebben op het heden en is vooral gericht op de toekomst.

Counselling verschilt van coaching

Counselling is een laagdrempelige vorm van hulpverlening voor mensen die een probleem hebben en zonder hulp geen uitweg meer weten. Het verschil met therapie is dat het zich op het hier-en-nu richt en dat er geen zware psychische problemen zijn. De cliënt is dus in staat om ‘normaal’ te functioneren. De counselor biedt vooral een luisterend oor, stuurt niet en geeft zo min mogelijk advies. De aandacht gaat naar het uitvinden wat het precies is dat je raakt binnen het probleem. Tijdens de gesprekken is oprecht ruimte voor de cliënt om zijn verhaal te doen en om tot eigen antwoorden en inzichten te komen. De counselor vertrouwd op het zelfsturend vermogen van de cliënt om tot oplossingen te komen en in beweging te komen.

De coach hanteert dezelfde grondhouding en gesprekstechnieken, waarbij er aan de coachee geen adviezen worden gegeven. Tijdens het coachen zal er echter direct aansporing tot actie plaatsvinden om het gedrag van de coachee te veranderen. Daarvoor worden met elkaar, op basis van de coachingsvraag, te bereiken doelen afgesproken. De coach stimuleert en daagt de coachee uit om tot zijn eigen oplossingen te komen en om de gestelde doelen te behalen. Daarbij is deze zelf de verantwoordelijke voor de progressie van zijn eigen groeiproces, maar de coach zal hem hier dus wel bij begeleiden.

Het verschil tussen training en coaching

Training bestaat uit het aanleren van nieuwe vaardigheden en/of het opdoen van nieuwe kennis, meestal in groepsverband. Door middel van het geven van instructies, treed de trainer op als een expert. De deelnemers aan de training kunnen op deze manier leren van de kennis van de trainer. Een belangrijk kenmerk van trainingen is dat de leerstof aangeboden wordt via een vooraf opgesteld programma.

Ook coaching richt zich op het ontwikkelen van vaardigheden en kennis. De aandacht is nu echter meer gericht op het effectiever inzetten van de reeds bij de coachee aanwezige kennis en vaardigheden. Door het aanreiken van nieuwe ervaringen kan de coachee ook zelf ervaren en zodoende ontdekken wat beter voor hem of haar werkt. Kenmerkend bij een coachingstraject is, dat de coach door de coachee is uitgezocht. Een goede persoonlijke ‘klik’ met elkaar is belangrijk voor de mate van succes van het coachingstraject. De coach werkt meestal vanuit een één-op-één relatie, omdat de coachee centraal staat. Coaching van groepen is echter ook mogelijk. Het leerpad is bij coaching niet van tevoren vastgelegd. Daar waar een trainer instructies geeft, zal een goede coach op z’n hoogst suggesties doen.

Tenslotte

Je zal ondertussen een beter beeld hebben gekregen waarin coaching verschilt met de andere vormen van begeleiding. Coaching is de meest persoonlijke manier van leren. Wanneer ik jou mag coachen, werk ik met je samen op basis van een gelijkwaardige relatie. De verantwoordelijkheid om te groeien ligt bij jezelf, maar ik ondersteun je in het afleggen van de weg om het afgesproken doel te bereiken. Samen brengen we jouw persoonlijke situatie in kaart en help ik je, om er op verschillende manieren en met nieuwe invalshoeken naar te kijken. Vaak dient zich dan de oplossing voor jouw coachingsvraag zich plotseling vanzelf aan.

Wat coachen voor mij enorm veel voldoening geeft, zijn dan ook die momenten waarbij ineens “het kwartje valt” bij de coachee. Juist dan ontstaan er nieuwe ontdekkingen en inzichten waardoor bewustwording volgt en er een volgende stap naar verandering zal plaats vinden. Het gaat er bij mij tijdens het coachen ook niet om hoe goed je nu bent, maar om hoe goed je gaat zijn.

Heb jij interesse gekregen om een coaching afspraak te maken of wil je meer over het onderwerp weten? Neem dan vrijblijvend contact met mij op.